Meer inspirerend!

"Met vriendelijke groet", zo sloten ze het bericht af. Of het allemaal wat meer inspirerend kon. Net even dat zetje geven om het leven anders te zien, anders op te pakken. Of de moed niet op te geven. Ja, je snapt het al, ik heb een uitgever benaderd. Niets is mij te gek. Jullie zeggen dat ik leuk schrijf. En dat heeft mij weer eens uitgedaagd. Een uitgever benaderen? Waarom niet? Dan kun je wel wat verwachten. Kritiek op zijn minst. Dat wilde ik ook. Ik wil alles met jullie delen, want delen is het nieuwe vermenigvuldigen. Niet alleen op de sociale media, ook in boekvorm. Met prettige verhalen en eigen foto's. Een boek dat zo lekker ruikt als je openslaat. De uitgever heeft wat stukken uit mijn blogs gelezen. Te veel persoonlijke verwerking. Maak het voor anderen wat meer inspirerend! Dan willen we wel een keer om tafel. "Wij wensen je ontzettend veel succes en kracht toe, en hopen wellicht hernieuwde teksten van je te mogen ontvangen in de toekomst"tMooi toch! Ik heb mijn zoveelste uitdaging.

Nou, daar gaan we dan. Lekker schrijven. Ik hoor bij die groep van weggesaneerde oudere en ervaren werknemers, al bijna 3 jaar. In de jaren daarvoor liep ik vast in mijn werk. Werd er echt niet meer gelukkig van. En dat was ik decennia lang wel. Saai? de financiële wereld? Helemaal niet. Ik maakte er wel wat van hoor. De mooiste en beste klanten en top-collega's. Maar toch, een missie die gedoemd was te mislukken. Jij moet in je kracht blijven Henk, ga leuke dingen doen, jij komt er wel. Je hoort het ze zeggen. Maar ondertussen moet de hypotheek wel betaald worden en stort alle zekerheid om je heen in. Ik heb geen moment getwijfeld dat het niet goed zou komen en ben leuke dingen gaan doen. Tussen het verplicht solliciteren door. Ik ben zelfs gaan studeren. Tussen het leuke dingen doen door. Een jaar later sta je met je pensioendiploma weer op de arbeidsmarkt. Je hart volgen is één, er geld mee verdienen is 2, daar kwam ik al snel achter. Een tijdelijk contract lag in het verschiet. Die werkgever was niet wat ik voor ogen had. Maar vooruit, het is een springplank. Mijn oude netwerk lonkte. Ik was overal weer welkom. Een kleine maand later hoor je dat je kanker hebt. En weer een daverend geraas om je heen. Stort het in? Nee, helemaal niet. Het is te genezen. En dat is het nu ook. Prostaat weg, geen kanker meer! Wel wat ander gezeik. Maar daar is mee te leven. Wel direct nog kanslozer op de arbeidsmarkt? Niet als je zelf het initiatief houd. Geloof me.

Ga in zo'n situatie niet bij de pakken neerzitten. Ga op zoek naar je kracht. Doe het niet alleen. Er zijn mensen in je netwerk die helpen en die er zijn met goede ideeën. Wat ik niet allemaal heb ontdekt aan boeiende en enerverende zaken? Veel, heel veel. Fotograferen van mensen en muzikanten, organiseren fotowandelingen, bands begeleiden, concerten organiseren, bluesfestival, zelf geregeld. Schilderijen maken, wist niet dat ik het kon. Meteen eigen expositie gehouden, gecombineerd met een exclusieve whiskyproeverij. Voor honderden liefhebbers soms. Met feed-back die hoofdzakelijk heel positief is. Dat inspireert pas echt. Krijg je een idee? Werk het uit en creëer het. Heb mijn ervaring mee natuurlijk. Regelen zit in het bloed. Vooral voor dingen waar ik in geloof. En geloof me, dat kun je zelf ook. Ik haal daar een enorme voldoening uit. Ik ben geen ander mens geworden door mijn ziekte, dat niet. Maar ik doe wel heel veel andere dingen. En iedereen mag het weten. En wat ik zo mooi vind, anderen vinden het ook geweldig. Dat stimuleert alleen maar om nog meer te doen.

Het begon al de eerste dagen na mijn ontslag. Outplacement, wat een feest. Jezelf analyseren, dat soort dingen. Alsof je jezelf nog niet kent na 55 jaar. Toch haal je er dingen uit. En daar doe je wat mee. Het mooiste was de afsluitende bijeenkomst 'Storytelling'. Ik heb de film "Into the wild" vanuit mijn beleving verteld. Hoe ik de parallel zag tussen mijn eigen dromen najagen en de reis die de hoofdpersoon in het boek aflegde. Het eind moet anders, dat wel. Iemand pinkte een traantje weg. Hij ging er mee aan de slag. Heeft gewoon weer werk. En komt binnenkort naar mijn pop-up-expo. Als dat niet inspirerend is. Maar daar gaat een volgende blog over. Ik moet nog even op gang komen om die uitgever te overtuigen. En zo niet, dan doe ik het toch gewoon zelf.