'Gaat u maar even zitten, ik heb u een heel verhaal te vertellen'!

Waar begin ik? Gewoon maar recht voor zijn raap? Ja!

Ik weet sinds kort dat ik prostaatkanker heb. Is dat erg? Statistisch gezien niet. Elke man krijgt het, als hij maar oud genoeg wordt. Fijne wetenschap, je bent er maar klaar mee.

Omdat ik mij vandaag bedenk dat mensen die mij dierbaar zijn het mogen weten besluit ik om er een 'blog' over te maken. Goede vrienden en familie weten het al sinds de dag dat Johan Cruijf overleed. Op die dag hoorde ik het ook. Ik kwam voor de uitslag van de biopsie bij de urologe. Aardige en vakkundige vrouw. 'Nou mijnheer Ravenhorst, gaat u maar even zitten, ik heb u een heel verhaal te vertellen'. Op dat moment bedenk ik mij ineens dat de wereld er anders uit gaat zien en ik heb er spijt van dat Ans niet mee is. In de overtuiging dat er met mij niets aan de hand kan zijn ging ik even in mijn eentje even de uitslag ophalen. Nee, dat is dus niet zo, zij is er niet bij, werk gaat voor he. Ik stond er nu alleen voor en ging er dus even voor zitten zoals de dokter ook had gevraagd. Nou, dat zitten zal ik voortaan vaker moeten doen. Zittend plassen. 'Er is kwaadaardig weefsel aangetroffen in uw prostaat! Kanker dus. Er volgt een uitleg over wat en hoe dat het rustig is en we alle tijd hebben voor een zorgvuldig te kiezen traject. Het dringt meteen en volstrekt helder tot me door, ook de vraag waarom mijn vrouw niet mee is gekomen. Ja, dit had ik ook niet verwacht. Ik voel toch niets, ik heb toch geen last van druppelen en 's nachts vaak naar het toilet? Zelden tenzij ik een biertje op heb. Ik heb toch geen bloedverlies in de urine en over het libido valt ook niet veel te klagen. Die licht verhoogde prostaatwaarde? Kan niets betekenen, uit eerdere onderzoeken bleek dat ding niet vergroot of zelfs verhard te zijn. Nee, met mij kan er niets aan de hand zijn. Ik had het allemaal al uitgezocht en hier en daar wat rondgevraagd. Wel dus. Opeens loop je met een brochure van het KWF naar je auto, de brochure 'prostaatkanker'. Google maar even, heldere uitleg en.... met plaatjes.

Ans gebeld, schrikken natuurlijk. Zij komt meteen naar huis. Praten, praten en nadenken, informatie inwinnen en mijn broers en zusters informeren. Hele gekke avond. Gelukkig maakt de dood van Johan C. veel goed, want, interesante TV!

Maar die kop van me begint te malen. We zijn er vroeg bij. Het is goed te behandelen. Gaan we bestralen? Gaan we snijden? Die Da Vinci, dat is een knappe robot. UMC, Slotervaart? Geen zaad, wel een stijve? Ga niet dood. 95% leeft 5 jaar later nog. De zenuwen! Dat krijg je er van. En daar gaat het ook om, die moeten blijven zitten. Dan blijft het werken daar beneden. Wel droog, maar dat scheelt een doekje en een hoop gedoe.
Mijn werk, oh God ja, mijn nieuwe werk. Ben ik net ergens begonnen na 21 maanden thuiszitten. Een vent van 57 die een leuke baan vindt. Had ik ook niet verwacht. Dat geluk had ik dan toch maar. Proefplaatsing via het UWV. 2 maanden doorbetaald door de uitkeringsinstantie. En dan aansluitend een 6-maands contract aangeboden krijgen. Accountmanagement voor een te duur beleggingsfonds, opereren in mijn oude netwerk. Wat wil je nog meer. Kansen te over. Zeker met het kersverse diploma WFT Pensioenadviseur op zak. De toekomst ziet er net een paar weken weer goed uit. Maar eerst maar eens de vervolgafspraak met de urologe afwachten. En dan bepalen wat ik mijn nieuwe werkgever ga vertellen.

Nu wel samen met Ans naar de uroloog, goed voorbereid en met een pak vragen. Aantekeningenboekje mee. Alles is helder. Het wordt opereren, dat is ook het advies van het urologenteam. We hebben de tijd. Lage Gleasonwaardes dus weinig afwijking t.o.v. gezond weefsel. Gunstig. Maar, het moet er wel uit. Behandelplan ziet er nu als volgt uit. Eerst een MRI om te kijken waar het exact gelokaliseerd is. Vervolgens op 26 mei bespreking met de uroloog die de robot gaat bedienen. Een goede, Dr. Boeken Kruger. Hij kan dan exact bepalen hoe hij die aangetaste zaadfabriek kan elimineren. Dan duurt het nog 6 tot 8 weken voor de operatie ingepland wordt. Een lange periode van onzekerheid dus. Liever heb je het er vandaag al uit, maar dat kan niet en dat hoeft ook niet. Is me nogmaals bevestigd toen ik van de week belde.

Het werk, mijn nieuwe baan? Ja, dat hebben we in overleg tijdelijk stopgezet. Ik vond het niet fair om een halfjaarcontract aan te gaan in de wetenschap dat ik er een tijdje uit zou zijn. En pas weer terug zou komen als ik droog naar Maastricht zou kunnen rijden. Alle begrip bij mijn werkgever en na mijn herstel pakken we de draad weer op. Ik heb mij in overleg met de UWV werkcoach ziek kunnen melden en heb tijdelijk geen sollicitatieplicht. In die tussentijd werken ze bij GFH Giro aan een gunstiger kostenmodel voor de consument, dat heb ik in die 3 weken nog wel even mee kunnen geven.

Inmiddels weten veel vrienden van mijn 'zakie'. Ik ben daar heel open over en ik krijg veel warme reacties en een luisterend oor. En uiteraard ook goedbedoelde adviezen. Ik zoek het wat die adviezen betreft wel zelf uit, want niet alles wat goedbedoeld is is ook goed voor mij. Maar die eigenwijsheid kennen jullie wel van mij. Moet je me maar niet kwalijk nemen.

Ja, dan ziet je wereld er opeens heel anders uit. Gisteren kon ik dat even niet goed aan. Heb een keuze gemaakt voor mijzelf en voor Ans. Niet naar de jamsessie, geen foto's maken, ook geen bluesje zingen! Dan zou die middag maar de hele tijd in het teken staan van mij i.p.v de muziek. Dat kon ik emotioneel niet aan. Tientallen vrienden zou ik het heel open willen vertellen, maar er zijn ook een paar mensen waar je persoonlijke dingen niet mee wil delen. Dus het was gisteren niet de juiste tijd en de juiste plaats. Ik heb maar laten zeggen dat ik een 'kleine ongesteldheid' had. Toch meen ik dat ik er goed aan doe om in ieder geval te vertellen wat de feiten zijn. Dan hoeven jullie er niet naar te gissen en ontstaat er geen ruis op de lijn.

De 'kleine ongesteldheid' of wel dé feiten:

- prostaatkanker
- prostaat wordt operatief verwijderd
- zaadklieren worden operatief verwijderd
- zenuwbanen probeert men te sparen
- lymfeklieren hoeven niet verwijderd te worden
- gleasonwaarde 3
- operatie in UMC met de robot
- 18 mei MRI. Geeft definitief beeld van de tumoren en de lokatie
- 26 mei bespreking met de uroloog die de operatie uitvoert
- 6 tot 8 weken later de operatie.
- daarna revalideren, opnieuw leren plassen. Daar waar het kan zittend, dus dat is dan ook meteen
  geregeld dames.
- 95% van de mannen leeft 5 jaar na de operatie nog!

Ans en ik hebben alle vertrouwen in elkaar en in een goede afloop. Ik maak er geen drama van. Kan gelukkig mijn dingen blijven doen en heb veel warme en oprechte mensen om mij heen. Durf gerust te vragen hoe het is. Ik doe niet zielig. Er is altijd iemand die er minder voor staat. Ans en ik kunnen voor de operatie nog met vakantie naar ons geliefde Bretagne. Genieten heeft een nog diepere betekenis gekregen.